Klonlamayı çoktan başardık aslında.

Hem de koyun değil insan kopyalıyor, klonluyoruz yıllardır büyük bir hızla. Seri üretime geçmemiz an meselesi.

Belki fiziksel açıdan birbirine benzeyen bireyler olmasa da duygusal, zihinsel özellikle davranışsal açıdan birbirinin kopyası insanlar geziyor ortalıkta.

Yüzlerimiz değil ama düşüncelerimiz, heveslerimiz, arzularımız, tepkilerimiz birbirinin benzeri aslında. Aynaya bakıyorum sanki her yeni yüzde ama beni değil hep bana benzemeyenleri gösteren bir aynaya. Hep aynı telaşların, koşturmaların peşinde insanlar var aynamda. Çocuğuna kendine refah, gelecek hazırlama telaşında olan ama geleceği olacak mı belli olmayan. Bu belirsizlik için en verimli yıllarını dünyalık sermayeler için harcayan. Rabbin rızasından mahrum olmaktan değil ayıplanmaktan korkan. 

Çocuğunun hislerini bile değil başkalarının fikirlerini takan. Toplum, insan odaklı; daha güzele, lükse, eşyaya sevdalı; normal olmak uğruna kendi olmaktan yıllar olmuş çıkalı. Herkesle ayni düşünen, ayni hisseden hatta öyle değilse bile öyle tepkiler vermeye gayret eden...

Oysa farklı yaratılmışız parmak izimiz gibi yüzümüz gibi ruh halimiz, zihni yapımız ve fıtrat itibariyle. 

Neden bu benzeşme çabası.

Modayı bile geçtik giyindiğimiz hal ve hareketlerimizle. Hepimiz en mutlu çift, en iyi anne, en iyi çalışan, en kaliteli insan, en neşeli yasayan görünme hevesinde...

Olma değil ne yazık ki görünme.

Hem sanal hem gerçek alemde. Oysa çıkıyor maskeler yalnız kalınca ya da yuvamız dediğimiz en iyi olmamız gereken asıl hanemizde. Kime beğendiriyoruz kendimizi, neye talibiz. Kimin beğenisine talibiz.

Hep bu yüzden çıkıyor ortaya evlenince anlaşamayan çiftler, sevdiğine daha doğrusu beğendiğine iyi gözükmeye çalışan bireyler zamanla olduğu gibi olmaya başlayınca sorun yaşıyor tabi maske takılı tutumlara alışan sevilenler. Ve ruhunda tamiri güç yaralar acılıyor evde fiziksel olmasa da duygusal şiddet gören ama dışarıda iyi davranılan emanetler(evlatlar). Çocukların yaşadığı bu çelişki yalnızca güvensiz bağlanmaya yol açmıyor, böylece çok yüzlü evlatlara ve dürüstlüğün, merhametin, saygının hasadına da sebep oluyor.

Çok yönlüdür oysa kişi. Her insanda koca bir alem gizlidir. Rabbim fark sevmiş ki bizi farklı inşa etmiştir. Ve çok sevdiğim bir dostum Gulcan'in söylediği gibi toplum seni yadırgamıyor, kimse eleştirmiyorsa herkes senden memnunsa asıl sorun orda gizlidir.

Çünkü kimi memnun etme çabasında olduğun çok önemlidir. Kimin beğenisine talip olduğun. Bal insana taliptir, sut de. Ot hayvana taliptir çöpte. Neye talip olduğumuz, kimin beğenisine sunulduğumuzdur değerimizi gösteren. Çöp olmak da elimizde ekmek de. Şifa niyetine ilaç da, hayat kaynağı su da. Talip olmayalım insanların rızasına, olacaksak talipliğimiz olsun yalnız alemleri yaratana; o zaman, mana bulur hazine olur çöp gibi görünen varlığımız da, yaşantımız da. Bitmez bir hazine olabilir o zaman kalbimizde. Facebook ta bir söz, fikir, resim paylaşınca beğenenler gözüküyor anında, hayatta güzel bir işin arkasından takdir geliyor çoğunlukla. Oysa asıl kimin takdirini bekliyoruz o önemli her hususta. insanların beğenisi için yapılan amel boşa gidiyor zannımca, ama Rabbin rızası için yapılanı beğenen varsa o başka. 

Ben talibim Rabbim senin rızana, maddi kaygıları, gelecek telaşını, insan onayını bulaştırmayayım çabalarıma. Rabbim senin memnuniyetinden başka memnuniyet aramayayım kulluk çabamda. Ve doya doya kul olayım sana farklı görünen her halim, tavrımla. Sen memnunsan yetsin bana, kalp kırılmadıkça ve haksızlık yapmadıkça. Sen razı isen dünya küsse ehemmiyeti olmazmış ya. Sen razı olmayınca dünya sevse kamaşmasın gözlerim, yalvarıyorum sana. 

Rabbim tüm iş ve amellerimizde insani memnuniyeti değil rıza-i ilahiyi gözetenlerden eylesin. Farklılık ve yadırganmaktan korkan değil klonlanma akımına karsı olan cesurlardan ve farklılıkları kabul eden farklılığıyla çekinmeyenlerden eylesin. Hepinize klonsuz, kopyasız günler. iki günü eşit olan ziyandadır. Lütfen başkalarıyla değil günümüzü günümüzle, bugünümüzü yarınımızla bile klonlamayalım. Hiç bir an diğerinin kopyası olmasın, her an farkındalığın arttığı ve farklılığın hayra odaklandığı an olsun. Klonsuz, kopyasız, farklı olma kaygısından uzak günler...