Arakan Müslümanları, BM tarafından “Dünyanın en mazlum halkı olarak ilan edilmiştir.”
islam dünyası tarafından sahipsiz yetim gibi sadece dini bayramlar ve maruz kaldıkları katliamlar sonrasında hatırlanmaktadır.
54 milyonluk Budist Myanmar yönetimi altında yaşadığı sistematik baskı ve soykırım politikaları sonucunda 3 milyon Arakanlı topraklarını terk etmek zorunda kaldı.
Bugün 1 milyona düşen nüfusu ile hiçbir insani, hukuki haklara sahip olmayan Arakan halkının yalnızlığı Budist Myanmar yönetimini daha da acımasız göç politikalarını uygulamaya sevk etmektedir.
Budist Yönetimin ARAKAN MÜSLÜMANLARINA Uyguladığı BASKILAR
Arakan’da hacca gitmek, oruç tutmak, kurban kesmek, ezan okumak, bir arada namaz kılmak yasak.
Bir köyden bir köye akraba ziyareti dahil izinsiz seyahat etmek yasak. Müslüman Arakanlı çocuklar için ilkokuldan sonra eğitim yasak, lise ve üniversite okuyacak Müslüman çocuklar sadece din değiştirip Budist olmaları koşuluyla okuyabilir.
Devletten izinsiz evlenmeleri ve çocuk yapmaları yasak. Motorlu taşıt almaları yasak.
Arakanlı Müslümanların tek şansı Bangladeş’e göç etmek. Bugün 1 milyon civarında Arakanlı Bangladeş’te muşambadan yaptıkları çadır kamplarında BM ve yardım kuruluşlarına muhtaç bir şekilde ölüm kalım mücadelesi vermektedir.
Geri kalan Arakanlı Müslümanlar, Endonezya, Malezya, Tayland, Pakistan, Hindistan, Körfez ve Suudi Arabistan’a dağılmış durumdalar.
Türkiye son 10 yıl içerisinde Arakan Müslümanları ve Bangladeş’teki mülteci kamplarına elinden gelen insani yardımı esirgemedi ve esirgemiyor. Fakat Arakan Müslümanları göz göre göre Budist yönetim tarafından katliamlara, işkencelere maruz kalmaktadır.
Türkiye’de en azından STK’lar, üniversiteler ve yazarlar, Arakan’daki insan hakları sorununu uluslararası platforma, Birleşmiş Milletler’e taşımalıdır. isl am işbirliği Teşkilatı bünyesinde özel bir Arakan masası kurulmalıdır.
islam işbirliği Teşkilatı, Malezya’da 19 Ocak’ta, Endonezya, Afganistan, Pakistan, Azerbaycan, Filistin, iran ve Maldivler yetkilileriyle gerçekleştirdiği toplantıda, Arakan probleminin insani yardımlarla aşılamayacağı kanısına vardı fakat henüz bu konu ile ilgili geniş katılımlı bir toplantı gerçekleştiremedi.
Gözlerimizin önünde fiziki, manevi işkence ve baskılara maruz kalan Arakan Müslümanlarını kurtarmanın yolu insani yardımdan değil, hukuki ve siyasi yardımdan geçer.
Arakan Müslümanlarını, Endonezya’nın sahip olduğu yüzlerce adalardan birinde tahsis etmek veya 54 islam ülkesine dağıtmak fikri ve pratiği bu kardeşlerimizin gözlerimizin önünde katledilmesini seyretmekten daha iyidir.
Osman Atalay
BiZLER NE YAPABiLiRiZ?
ilk olarak başta Arakan olmak üzere tüm Müslüman kardeşlerimizi dualarımıza almalı, her şeye gücü yeten, “Ol!” demesiyle herşeyi olduracak olan Yüce Kudrete , Muntakim’e Arakanlı kardeşlerimizin kurtuluşu, zalimlerin helâkı ve tüm zulümlerin sona ermesi için yakarmalıyız ve tüm kardeşlerimizin de dualarına talip olmalıyız.
Küçük bir adım bile olsa yaşadığımız ilde, ilçede düzenlenen gösterilere, basın bildirilerine, mitinglere katılmalı, bu sayede farkındalık oluşturmalı, zalimlere ve bu konuda yetkili merciilere sesimizi duyurmaya çalışmalıyız.
Arakan’ı, gündemde tutmaya çalışmalıyız. Bunun için paylaşımlar yaparak, haberi olmayanlara duyurarak gündem oluşturmalıyız.
Konu ile alakalı oluşturulan imza kampanyalarına katılarak tepki oluşturmalı, imza kampanyalatı, mitingler ile birlik olmanın gücünün farkında olmalı ve bunu kullanmalıyız.
Arakan’a yardım götüren kuruluşlar var ise onlarla irtibata geçerek yapabiliyorsak yardım yapmalı, yardımlarımızla hayatta olan kardeşlerimizin yaralarını sarmak için çalışmalıyız ama yardımın çözüm olmadığını bilerek ve yaralara merhem olmaktan önce yara açılmaması için, esas kalıcı çözüm için didinerek, hukuki ve siyasi yardım için birlikte ve harekete geçirici olarak çabalayarak..
Tüm zulümlerin sona ermesi, maddi-manevi tüm acıların son bulması, herkesin elini taşın altına koyması, vicdanların susmaması, tepkilerin işlevselliğe dönüşmesi, bir an önce çözüm bulunması ve daimi barış duası ile..
