insandaki mukayese kabiliyeti sayesinde tercihler belirginlesir..Teraziler kalibrelerini sorgular, boyutlar iç içe geçmeye başlar. Yol ayrimlari , bunalimlar, ikilemler, seçe-yazmalar, karar kılmaya doğru adım atmaya başlar.
Mukayese için denklemi oluşturan bilinmeyenlerin akla yakınlaşması, fikrin el yordamiyla da olsa hedeflere dokunabilmesi gereklidir.. fikir gözü ne kadar açık olsa gayeye uygunluğun tartılması o kadar kolay gelir vicdana...
Gazze'de ve insanlığın S.O.S. verdiği farklı mekan ve zamanlarda mukayese içindeyiz kaç gündür.. Bir insanın dünya hayatını kaybetmesi ile ahiret hayatını kaybetmesinin mukayesesi geliyor akla, olayların arka planında...
Yaşadığımız yerlerde karşımızda canlı ve mutlu görünen arkadaşlarımız, tanıdıklarımızın içerisinde ahiretini kaybedenlerin varlığı bizi, mazlum olarak şehid mertebesine yükselen kardeşlerimize üzüldüğümüz kadar uzuyor MU? 10 kişinin imanını kurtaramadan ahirete geçmesi mi, 1000 kişinin ahirete hiç acı hissetmeden, hayatı boyunca ibadet ederek çıkmayacağı bir mertebeye bir anda çıkması mı daha üzücü?
Hem de bir boyut daha ekleyecek olursak şu denkleme işin rengi değişmeye başlar mi? EĞER şehid olan kardeşlerimiz kendi istekleriyle canlarını ve mallarını hak yolunda harcamak istese, nefsi olan herkeste olduğu gibi işin içine riya veya ihlası tam elde edememekten kaynaklanan bir arıza karışsa mı, yoksa Cenabı Hak tereyağından kıl çeker gibi tam ihlasa götüren bir şekilde malını, canını alsa mi daha makbul olur?
Bahar fırtınası ve yağmur gibi hadiselerin; sureten haşin, manen çok latif hikmetlere medar olmasi gibi bu elemlerin gelip dünya saadetlerinin gitmesinde de, ehli iman için kayıp değil kâr olduğunu iman gözlüğü bize göstermiyor mu?
Hattâ mevtin hayat-ı ebediyenin başlangıcı ve kabrin, saadet-i ebediyenin kapısı olması bizim için geçerli iken korkmasi ve üzülmesi gereken bizler miyiz? Yoksa kendilerini ebedi ateşe atmada bu kadar ihtiraslı olanlar mi?
Dünya memleketine baktığımızda iNTiZAM adında bir tesisat, bir ağ sistemi kurulmuş. Hangi köşeye elimizi atsak, teftiş niyetiyle fikrimizi gezdirsek, bu sistemin işlediğini görüyoruz. Gezmeye isterseniz atom harfinden başlayın, isterseniz galaksi köylerinden.. Sonuçta bizi hayrette bırakan bir sanat iNTiZAM adı altında ,her şeyde ve her yerde, hayret etme kabiliyetini kaybetmemiş olanları etkileyecektir..Çünkü şiddetli bir düzen hem kurulmuş, hem de her an işlettirilmektedir.
Sistemin kurulumu mucize olduğu gibi, yürütülmesi hatta koşturulması da mucizedir..Biliyoruz ki el ele tutuşan insanların aynı hizada durmaları belirli bir biçim oluşturmaları kolaydır fakat bu insanların hem koşup hemde belirli bir hizayı ve belirli bir biçimi korumaları mümkün değildir..işte bu memlekette atomlar, yerlerine çivi gibi çakılıp bırakılmış değil, her an yerleri değiştirilmektedir..
Madem bir iğne bile ustasız olmuyorsa, bir harf kâtibsiz olamıyorsa, hem bir köy muhtarsız olamıyorsa bu kadar mükemmel intizamla işleyen bir memleket de elbette sahipsiz olamaz..Fakat küçük davalar küçük yerlerde büyük davalar büyük yerlerde görüldüğü için zalimlerin davaları da büyük memleket olan ahirete bırakılmaktadır.Çünkü zalim zulmüyle, mazlum izzetiyle göçüyor.Midelerinin en küçük ihtiyaçları görülen insanların, ruhlarının en büyük ihtiyaçları olan adaleti, sonsuzluğu önlerinde bulmamaları mümkün değildir.
Büyük mahkemede büyük davaların görüleceği günde, dünya genişliğindeki mahkeme salonunda, yüzünü saklamaya çalışarak, mazluma(dünyasını kaybedenlere de,ahiretini kaybedenlere de ayrı ayrı) yardım (gerek canıyla gerek malıyla gerekse tavrıyla) yapamamış olmaktan dolayı utanç içinde beklemek isteyen var mı?
..MUHTAÇLARIN iHTiYACINI KARŞILAYABiLMEK DUASIYLA...
Öğr. Gör. Faruk AKSOY
Dicle Üniversitesi
