Zamansız yağan haziran yağmurları gibiyim.

 

Şemsiyesi olmayan bir kız çocuğunun saçlarını ıslattım.

 

Toprağın bağrına öyle bir düştüm ki…

 

içim cız etti.

 

Yavaş yavaş toprağın derinliklerine indim.. Derine… Daha da derine… Ana kaya ya kadar derine…

 

Yüreğimi yüreğinin unutulacağı yerde kefene sardım ve gömdüm toprağın tüm derinliklerine..

 

iliklerime kadar sen üşüdüm.

 

 

 

O gün yağmur çok ıslatmıştı onu.  Kirpiklerinden dökülen yağmur damlaları sanki yüreğimin en ince tınısını harekete geçiriyordu. Oturdum bir masada,  saatlerce onu düşündüm. Elimde bir çay bardağı var sadece. içeri doğru giren bir gölge fark ettim. Oydu.. Nalan…

 

Nalan, henüz 18 yaşında bir lise öğrencisiydi. Kendini aile hapishanesinden firar etmiş ve özgürlüğe kanat çırpan bir güvercin gibi hissediyordu. Oysa her gün saat 5 olduğunda o hücreye tekrar dönüyordu.

 

Tek kurtuluşu üniversite sınavını kazanıp bulunduğu yerden çok uzaklara gitmekti. Kollarında söndürdüğü birkaç sigara izmariti lekesi vardı. Gözlerinin altı neden mordu? Uzun süre çözememiştim.

 

Oysa Nalan, teselliyi tanıştığı arkadaşında bulmuştu. Arkadaşı konuşamıyor ama ona çok güzel cevap veriyor, hareket edemiyor ama ona çok güzel dokunabiliyor, görmüyor ama kör edebiliyor, sevmiyor ama onu sarıp sarmalaya biliyordu.

 

Nalan ve onun gibiler burada ailenin yaptığı sosyal baskı, baba ve abilerin uyguladığı psikolojik ve fiziksel şiddet yüzünden hep teselliyi yanlış yollarda arıyorlar.

 

Oysa aile kavramı o kadar kutsaldır ki. Bunu ailesiyle barışık olanlar bilir. Ailesinin yanında olan, annesinin dizinde uyuyabilen, babasına sarılabilen ebeveynlerin olduğu, barışık ailede kutsallığı sonuna kadar yaşarsınız.

 

Bu bölgede babalar kızlarını sadece severler. Yüreklerde yaşarlar acısını, sevincini. Oysa bir defa dokunsalar ipek saçlarına Nalanların, Zeyneplerin, Deryaların…

 

işte böyle koca bir hayaldir babasına mektup yazıp intihar eden Nalan’ın hikayesi.

 

Nalan hayalindeki üniversite sınavını kazanamamış ve ailesinin ölüm hücresinde yaşamına son vermiş körpe bir kızdı.

 

Onun maddi olarak hiçbir sıkıntısı yoktu. Tek sıkıntısı biraz maneviyattı. Ne yazık ki babası ve ailesi onu kız çocuğu olarak gördüğü için sadece öteki olarak nitelendiriyordu.

 

Nalanlar ölüyor.. Sevgi hiçbir zaman yüreğin içinden dökülüp ellerden Nalanların saçlarına serpilmiyordu.

 

Kızlarınızı sevin, onları çok sevin. Çünkü zordur bir babanın kızı olmak. Zordur bir kıza babalık yapmak. Çünkü kızlar babalarının yüreğinde tomurcuk verip hiçbir zaman açamayan kardelen çiçekleridir.