Peki ama neden?

Kendi çıkarları doğrultusunda öz kardeşini hatta çocuğunu bile harcayan karakterlerin ülkemizi fethettiği son yıllarda, egolarımız yüzünden hayata rest çektiğimizden dolayı yaşamın rengini siyaha boyadık.

Bizler yaşamı öldürmek için canla başla çalıştık. 

Çünkü biz insanız. 

Biz Doğanın Efendisiyiz. 

(insanlar doğanın efendisi değil, sadece bir parçasıdır..!)

Bizi rahatsız etmese bile istemediğimiz hayvanı sokakta yaşamasına karşı çıkarız.

inşaat yapacağız diye teselliyi toprakta bulan ağacı kökünden sökeriz

Bir kaç yıllık rahatlık için kendi kökümüzü kazırız.

Peki ama neden?

Çünkü biz insanız.

Sokak köpekleri ve Sokak çocuklar.

Kimdir bu sokak köpekleri ve sokak çocukları?

Cevabı çok kısa aslında.

Onlar Bizim Vicdanımızdır.

Bizler yıllardır vicdanlarımızı sokaklarda unuttuk. Onları sokaklar doğurmadı. Bundan dolayıdır ki onlar sokak canlıları değil bizim vicdanımızdır.

Peki onlar için başka bir dünya mümkün mü ?

Evet mümkün diyen/diyebilen bir hikaye paylaşayım sizlerle.

-Bir bilge varmış. Her şeyi çok iyi bilirmiş. Onu çekemeyenlerden biri ona öyle bir soru soracakmış ki bilgeyi yanıltarak rezil rüsva edecekmiş. Bilgeye ne soracaksın diye sorduklarında; Avucuma bir kelebek alacağım. Bilgeye ''Söyle bakalım bilge avucumdaki kelebek ölümü yoksa sağ mı?'' diye soracağım demiş. ''Eğer bilge sağ derse avuçlarımı sıkıp kelebeği öldüreceğim. Ölü derse avuçlarımı açıp kelebeği salacağım'' demiş. Ve avucuna bir kelebek alıp bilgenin yanında gitmiş. 

Bilgeye 

''Söyle bakalım bilge elimdeki kelebek ölümü sağ mı ?

Bilge: ‘’O Senin elinde... O Senin elinde.’’

Yaşam Ellerimizde.