Yemekler yenilmiş meyveler yenilmiş sohbet gittikçe koyulaşıyordu. Arada espriler ile gazetecilik anıları anlatılıyordu. Ortam çok güzeldi insanlığın yerleşik hayata geçtiği ilk yer olarak bilinen güzelim hilar mağaralarının arkasına doğru güneş batmak üzere yol alıyordu. Arada bazı gazeteci arkadaşlar tarihle iç içe olmaları ve güneşin batımındaki siluetleri izlemenin hazzı ile şarkılar mırıldanarak eğleniyorlardı. Derken köz ateşte kaynayan ve hazırlanan tavşankanı çaylarımız geldi, çaylar yudumlanırken sohbet daha keyifli bir hal alıyordu. Gazetecilik hayatım boyunca yediğim en güzel yemek ortamıydı. Bizler tarihin derinliklerine dalarak geçmişte burada yaşayan insanların nasıl bir yaşantı içerisinde olduklarını düşünürken meğer kaymakam bey buranın geleceği ile ilgili projeler üretiyormuş. Herkes bildiği kadarıyla burada ki geçmiş yaşantı ile ilgili yorumlar yaparken Kaymakam Bey karşıdaki yamacı görüyor musunuz dedi, hepimiz mağaraların dibindeki yamaca baktık yamacın dip kısmı küçük bir orman görünümündeydi, Şu gördüğünüz yamacın etrafını tel örgü ile çevirip doğal bir hayvanat bahçesi yapmayı düşünüyorum dedi. Hepimiz sessizliğe bürünmüştük, biz çevreye bakıp bir haber yakalamak için düşünürken asıl haber Kaymakam beyin bu müjdesindeymiş, burada gerçekten Kaymakam Bey’in bu projesi harikaydı. Tarihi mağaraların iç turizm de patlama yapılacağı muhakkaktır, her gazeteci bir an önce gazetesine ve ajanslarına haberi geçmeye çalışırken benim telefonum çalındı, bir uyandım Cuma sabah saat 7 olmuştu. Meğer rüyadaymışım. Ama gerçekten arayan Kaymakam Bey’miş ve hilar da yemeğe davet edildim. Yemek daveti doğru çıktığına göre neden kaymakam bey’in doğal hayvanat bahçesi projesinide düşündüğü doğru çıkmasın.