Beşiktaş Jimnastik Kulübünün taraftarlarından oluşan çArşı grubu gönüllüleri ile birlikte yapmış olduğu sosyal sorumluluk projeleriyle profesyonel sivil toplum kuruluşlarına meydan okuyor.

 

Uzun süredir takibinde bulunduğum ve kendimde mensubu olduğum Beşiktaş Jimnastik Kulübünü bu haftaki yazımda takipçilerimle paylaşmak istedim.

Anadolu, Trakya ve birçok bölgenin futbol kokan sokaklarında, tozlu kranpon ayakkabılar ve kirlenmiş formalarla evlere giren küçük futbolseverlerin çarşaflarındaki tek takımdı Beşiktaş.

 

Siyah beyaz renkleri yıllardır ülkemizde Ay yıldızlı bayrakla birlikte dalgalandıran mucizevi bir organizasyon. Yaşlısıyla, genciyle, kadınıyla, erkeğiyle, nişanlısıyla, evlisiyle birçok kitlenin, renklerin dilleri ile yazdığı çeşitli sloganlarla bütünleşen çArşı grubu,  kapalı tribünlerde izledikleri maçlar ve kara bir kartal gibi sergiledikleri asil duruşlarıyla 1982 yılında önemli bir isim haline geldi.

En bilinen sloganları "Çarşı her şeye karşı!" ve "Evdeki hesap Çarşıya uymaz"dır. En tanınan amigosu Alen Markaryan'dı.

 

27 Mayıs 2008 günü varlığını sona erdirme kararı aldı. Ama 21 Ağustos 2008 tarihinde, yaklaşık 200 kişilik bir taraftar grubu alem biter, ortam biter, Çarşı bitmez diyerek Çarşı ve tezahüratlarının devam edeceğini Maçka Parkı'nda duyurdu.

Beşiktaş 24 Ekim 2007 tarihinde UEFA Şampiyonlar Ligi grup maçında 132 desibel ile dünya rekoruna ulaşmış ve Eurosport ile UEFA'nın internet sitesinde de bu rekora yer verilmişti. Ancak bu maçta Guinness hakem heyetinin olmaması nedeniyle siyah beyazlı taraftarların rekoru resmiyet kazanmamıştı.

Guinness rekorlar kitabına belki SES ile giremediler ama tüm halkın kalbine giren çArşı grubu elbette ki bizlerinde dilimizdeki şarkı haline geldi.

Bunun sebebi de özellikle gezdiğim 68 ildeki karşılaştığım Beşiktaş sevdalıları olmuştur. Son durağım olan Kıbrıs adasında tanıştığım devasa bir çArşı aşığının lügatından düşen her bir kelimenin Anadolu’nun derinliklerine inmeyi başarmış ve insanlar üzerinde büyük etki yaratmış olan çArşı grubunun da önemli bir başarısını gözlemlemekteyim.

Birçok ilde kurulup uzun yıllardır faaliyet gösteren çArşı grubunun Diyarbakır kurucularından sevgili arkadaşım Elektrik ve Elektronik Mühendisi Özgür Kaya 7 yıllık Diyarbakır çArşı grubunu anlatırken ilk kuruluş heyecanını saniye saniye tarafıma yansıtmaktayız.  

 

Sn.Kaya’’ Küçükken BJK maçlarını izlerdim. ilk başta siyahın beyaza olan aşkına vuruldum. Kimi zaman maçları tek tek, kimi zaman 10-100 kişi ile izledik. Bazen ailemize ders çalışmaya gideceğiz deyip deplasman yollarına koyulurduk. Hayatımın en uzun deplasmanı trenle yaptığımız 17 saatlik Kayseri deplasmanıydı. Unutamadığım maç ise BJK’nin Türkiye Kupasını aldığı maç idi. Bilet bulamadığımız için biletsiz gittiğimiz maçtı. Çünkü karaborsaya verebilecek kadar paramız yoktu ama maçı kaçıramayacak kadar aşıktık renklerine. Her şeye rağmen Beşiktaş ruhunu paylaştığım Murat başkan, Tugay arkadaşım ve Memik lakaplı dostumu halen ilk günkü heyecanları gözümün önünde.’’ diyerek anlatıyor bana içinde kopan fırtınaları.

çArşı’nın sevgiden ve dostluktan yana olduğunu çArşı grubunun birçok ildeki yapılanmaları özellikle çevreye karşı olan ödevlerini tam anlamıyla yerine getirmeleri ve sokak hayvanları için yaptıkları büyük organizasyonlar göz önüne sermektedir.

 

insanların gönül çArşı’sı durumuna gelen bu özel organizasyon gönüllüler tarafından nice özel projelere ve sosyal sorumluluk çalışmalarına imza atacağına inanıyorum.

 

çArşı kelepçelenemeyecek kadar Özgür bir yapılanmadır. Yüreği çArşı’ya sevdalanmış tüm gönüller hayatına felsefe edinmiş bu yapılanmanın asla arkasını bırakmayacak ve üzerlerine atılan müthiş iftiralara karşı direnmeye devam edecektir. 

 

Yüreği çArşı’da atan her taraftar arkadaşıma ve gönüldaşlarıma sevgilerimi ve saygılarımı yolluyorum.