Lider olanın halkın tüm hayatına , iktidarın iktidarda olmayana, askeri gücü elinde bulunduranın tüm kesime, dünya üzerinde güç sahibi olanın diğer ülkelere...

Diğerlerine karışma, müdahale etme hakkını kendimizde bulmamız asıl karışıklık sebebi.

Karıştıkça artiyor karışıklık...

içlerimiz, karışık zihnimizin şaşkın yamaçlarında ve bu karışık içlerimiz dış islerimizi de karıştırıyor iç gibi.

Bu karışma ve karışıklığın benzerlerini geniş ailelerde yaşıyoruz zaman zaman. Büyük olanlar gençlere fazla müdahil olabiliyor.

Anne baba hatta abi abla olur olmaz başlıyoruz küçük olana müdahale etmeye, bize uymayanı irdelemeye. 

Neyin küçük olduğu önemli değil, neyi küçük bulduğumuz önemli.

Bizden yaşça küçük olan ya da kıdemde aşağı olana müdahale etme hakkını buluyoruz kendimizde "büyük"(üst) olma yanılgısı ile. Büyüklük, büyüklük psikolojisi olup çıkıyor önümüze ve bozuyor ilişkilerimizi yanlış yönde.

Bizden karışık olan, karmaşık olana karışmamiz  gerçekten karışıklığı önlemek niyeti ile mi?

En önemlisi de müdahalemizin neticesi , sonucu; sebebi ve eylemi gerektirecek güçte ve olumlu değerde mi?

Sonuç, baslangictaki niyetle dengesini koruyabilecek mi?

Büyüklüğün ( ve yaşlılığın) güzel tarafı  yol göstermek ve taraf olmadan tarafları sükuna erdirebilmek ( tabi taraf olmanın elzem olduğu durumlar dısında)...

"Ağlamayan cocuğa emzik verilmez" derler, ben emziklere, yalan doyumlara karşıyım zaten .

Ama ağlamayı  beklemek geç kalmışlık değil mi? 

Ağlamadan emzik vermek karışmak mı peki?

istenmeyen yardım, ayakkabısını bağladığımız yavrumuz gibi ayakkabı giyemeyen cocuklar doğurur; ama ihmal duygusuz, guvensiz nesiller...

Denge dinimiz islam'ın yol göstericiliğinde yeterince olmalı ilgimiz, yol göstermeli müdahalemiz. Balık vermek yetine tutmayı öğretmeli...

Niyetimiz iyi de olsa zarar verir bazen fazla müdahale. Yöntem öğreten , halis niyetli , yerinde ve dengede, büyüklüğe sıçramayan, zarar vermeyen müdahaleler dileğiyle. 

Ne sessiz kalalım zulme ne şiddet salalım aleme. Sükunet ve huzur yayalım. Karışmalarımız (aile, akraba, dünya coğrafyası islerine) karışıklığa yol acmasın, aksine karışıklıkları düzene koysun, müdahalelerimiz niyetlerimiz hep iyi niyet elçisi olsun.

Karışırken dikkatli ve dengeli olalım, karışıp karışıklığa yol acmayalım. 

 

Ama karışmadan köşemizde de oturmayalım. Haksız olana ses çıkaralım, güçlüden çekinip güçsüzü korumamaktır asıl güçsüzlük ve karışıklık.

Bazen de karisarak iç dengemizi koruyalım.

 Bize dokunmayan yılanlara göz yumarsak, karışmazsak bu kez de dengeler, hayat ve vicdanımız karışır. 

Neye karışacağımızı, ne kadar karışacağımızı, nerede duracağımızı bildigimiz, galeyana gelmediğimiz, şaşmayıp ne iç ne dış karışıklık cikarmadigimiz karışmalar dileği ile.

 Uyanık, bilinçli, vicdanli, karışıksız (karm(g)aşasiz) karışmalar...

Karışıklıksız karışmalar...