Dün yine rüyamda aksakallı dedeyi gördüm. Her zamanki gibi hal hatır faslından sonra dizlerinin dibinde oturup nasihatlerini dinlemeye başladım. Aksakallı dede bana dedi ki “Ey oğul; Bakıyorum şu Ergani’ye yerel seçim öncesi sağda solda kahvede boş şeyler konuşuluyor. Aday kim? Encümen kim? Köyü, mahallesi, boyu posu, yaşı kaç? Gibi gereksiz dedikodular yapılıyor. Onlara deki bu ilçenin belli başlı sorunları var. Bunları çözecekler mi çözmeyecekler mi? Bunları konuşun. Bunları tartışın? Adaylara bunları sorun? Bak ne güzel gazetenin baş sayfasına bu sorunları yazmışsın. ilçenin trafik sorunu? Alt yapı sorun? Uyuşturucu ile mücadele sorunu? Tarihi hilar mağaralarının kazı çalışmaları, çay önünden çıkan tarihi eserlerin eski hükümet konağında sergilenmesi, ilçeye bir fakültenin yapılması, Elektrik kesintilerinin sonlandırılması, ilçe otogarı, cadde ve sokakların aydınlatılması, Katı atık tesisinin yapılması, tefecilik ile mücadele yeni mezarlık alanlarının açılması. Mahalle aralarında ki ahırların şehir dışına alınması. Hayvan borsasının kurulması. Hastanedeki cihaz ve doktor eksikliklerinin giderilmesi. Bu sorunlar dururken başka şeylerin konuşulması gerekirken bireysel çıkarlara dayalı rant amaçlı eleştirilerin yapılmasının hiç kimseye faydası yoktur. Ergani nüfus olarak büyük ise de herkes birbirini tanıyor kim kimin ne mal olduğunu çok iyi biliyor. Ey oğul; birde şu sosyal medyada ki fareler var ya onlar sanıyorlar ki güneş balçık ile sıvanıyor. Oysa ki güneş balçıkla sıvanmaz. Okuma yazması olmayan iki kelimeyi bir araya getiremeyen insanların paylaşımlarına bakıyorsun tanımasan onların çağın filozofu düşünürü sanacaksın. Onlara de ki başınız kumda da olsa deve kuşu misali kıçınız dışarıdadır.”